Historia KLM

Królowa Wilhelmina nadaje nowo powstałej firmie miano „królewskiej”, podkreślając tym samym rosnące znaczenie lotnictwa cywilnego po pierwszej wojnie światowej. To wyjątkowa sytuacja, w której dopiero co założona organizacja może posługiwać się tytułem: „królewska”.

Powstanie „Koninklijke Luchtvaart Maatschappij voor Nederland en Koloniën” (Niderlandzkie Królewskie Linie Lotnicze Holandii i Kolonii Holenderskich). Założycielami byli członkowie konsorcjum inwestycyjnego: Cornelis van Aalst, prezes Nederlandsche Handel-Maatschappij, Frits Fentener van Vlissingen z Unitas, Anton Kröller z rotterdamskiego przedsiębiorstwa handlu i spedycji kruszców Wm. H. Muller & Co, Jean Marie Telders z Twentsche Bank, Willem Westerman z Rotterdamsche Bank Vereniging, Nicolaas van Wijk z Bataafsche Petroleum Maatschappij, Edgar Fuld z ramienia bankierów Lippmann, Rosenthal & Co oraz Hendrik Colijn z Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart (KNVVL). W imieniu tego ostatniego podpis złożył Van den Bergh van Heemstede. Albert Plesman został poproszony o podjęcie obowiązków zarządzania nowo powstałym przedsiębiorstwem, zostając tym samym administratorem KLM.

Odbywa się pierwszy obsługiwany przez KLM lot. Pilot Jerry Shaw pilotuje wynajęty samolot De Havilland DH-16, lecąc z Londynu na lotnisko Schiphol w Amsterdamie. Na pokładzie jest dwóch dziennikarzy, list od burmistrza Londynu do jego amsterdamskiego odpowiednika, a także stos gazet.

Po zimowej przerwie KLM wznawia działalność z własnymi pilotami i dwoma samolotami, Fokkerem F-II i F-III. Zakup tych samolotów oznacza początek długotrwałych relacji pomiędzy KLM i Fokkerem, które będą kontynuowane (z pewnymi przerwami) do 2017 roku, kiedy to ostatni Fokker 70 opuści flotę KLM.

Otwarcie pierwszego punktu sprzedaży biletów KLM na skwerze Leidseplein w Amsterdamie, pierwszego tego typu biura na świecie. Z tego miejsca pasażerowie odjeżdżają autobusem na lotnisko Amsterdam Schiphol. Pozostałością po obecności KLM w tym miejscu jest reklama na dachu budynku na rogu Leidseplein i Leidsestraat.

Pierwszy transport zwierzęcia. Młody byk Nico V zapisuje się w historii jako pierwsze z wielu zwierząt, jakie przetransportuje KLM.

Startuje pierwszy (testowy) lot międzykontynentalny z Amsterdamu do Batavii (dzisiejsza Dżakarta). Lot obsługuje samolot Fokker F-VII, zarejestrowany jako H-NACC. Jednym z najważniejszych celów jakie ma przed sobą KLM jest ułatwienie dostępu do należących do Holandii kolonii, zgodnie z tym, co sugeruje pełna nazwa linii lotniczej: Niderlandzkie Królewskie Linie Lotnicze Holandii i Kolonii Holenderskich.

Początek regularnych lotów między Amsterdamem i Batavią. Przed drugą wojną światową było to najdłuższe regularne połączenie lotnicze. Loty na początku odbywały się raz w tygodniu, później zwiększono częstotliwość do trzech razy w tygodniu.

Samolot Douglas DC-2 Uiver (Stork) zdobywa pierwszą nagrodę w kategorii handicap (przewóz pasażerów i ładunku) w wyścigu lotniczym na trasie Londyn-Melbourne. Kapitan Koene Dirk Parmentier, drugi pilot Jan Moll, mechanik pokładowy Bouwe Prins i operator telegrafu lotniczego Cornelis van Brugge lecą do Australii w 3 dni, 18 godzin i 17 minut, zabierając na pokład 3 pasażerów i 191 kilogramów poczty. Uiver, pierwszy całkowicie wykonany z metalu samolot KLM, dołączył do floty na krótko przed wyścigiem.

KLM odbywa swój pierwszy transatlantycki lot legendarnym Fokkerem F-XVIII Snip (Snipe) z Amsterdamu do Curacao i dalej na Arubę. Lot odbywa się z powodu konieczności przewiezienia sprzętu na Karaiby w celu założenia „Holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej” KLM. Samolot został pozbawiony wnętrza, aby pomieścić dodatkowe zbiorniki paliwa.

Technicznie nie jest jeszcze możliwe pokonanie tego dystansu w standardowej konfiguracji i z pasażerami na pokładzie. Kapitan J.J. Hondong, drugi pilot J.J. van Balkom, radiooperator i drugi nawigator S. van der Molen oraz mechanik pokładowy L.D. Stolk pokonują trasę w 7 dni, 19 godzin i 20 minut. 19 stycznia samolot jest gotowy do rozpoczęcia regularnych połączeń pomiędzy Arubą i Curacao, co oznacza oficjalne rozpoczęcie działalności KLM w Indiach Zachodnich.

Pojawia się personel pokładowy. Początkowo KLM zatrudnia jako stewardów tylko mężczyzn, ale wkrótce dołącza do nich grupa kobiet – stewardess. Personel pokładowy zastępuje mechanika pokładowego, którego rola polegała na połączeniu opieki nad pasażerami ze zwyczajowymi zadaniami mechanika. Personel pokładowy jest przede wszystkim odpowiedzialny za bezpieczeństwo na pokładzie, ale również za opiekę nad pasażerami. Rola personelu pokładowego nie uległa zmianie do dziś.

KLM wznawia działalność po II wojnie światowej, zaczynając od tras krajowych, lecz jeszcze w tym samym roku linia lotnicza dodaje kilka europejskich destynacji do puli obsługiwanych połączeń. 28 listopada KLM ponownie otwiera połączenie między Amsterdamem i Indonezją, z wieloma przystankami na Bliskim i Dalekim Wschodzie po drodze.

KLM uruchamia połączenie między Amsterdamem i Nowym Jorkiem. Samolotem obsługującym tę trasę jest Douglas DC-4 Rotterdam. Oznacza to początek przesunięcia koncentracji sieci połączeń ze wschodu w kierunku nowych destynacji na zachodzie. Taka sytuacja jest w dużej mierze spowodowana czynnikami ekonomicznymi w połączeniu z coraz większym zasięgiem nowych samolotów. Sieć połączeń transatlantyckich KLM ma duże znaczenie nawet dzisiaj. Już w 1946 roku KLM było pierwszą europejską linią lotniczą, która obsługiwała loty między kontynentem europejskim a Ameryką.

KLM wprowadza klasę Economy w oparciu o wytyczne Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Powietrznych (IATA). Klasa ta jest bardziej okrojoną wersją klasy Turystycznej, ale nie zwalnia to KLM z dążenia do zapewniania jak najwyższego standardu usług. Takie posunięcie sprawia, że latanie staje się dostępne dla jeszcze większej grupy osób. W ciągu 3 miesięcy liczba pasażerów wzrasta o 27%.

Otwarcie linii Amsterdam-Tokio przez biegun północny, obsługiwanej przez samolot Douglas DC-7 Caraïbische Zee (Morze Karaibskie). Ta polarna trasa, o wiele krótsza niż trasa lądowa do Tokio, została uruchomiona po raz pierwszy w grudniu 1951 roku. Załoga samolotu przechodzi specjalne szkolenie, żeby pracować na tej trasie. Przygotowane są również specjalne zabezpieczenia, w tym polarne kombinezony ratunkowe.

Wraz z pojawieniem się Douglasa DC-8, PH-DCA Albert Plesman na lotnisko Schiphol w Amsterdamie następuje początek ery odrzutowców w KLM. Lot tym wąskokadłubowym samolotem napędzanym czterema silnikami odrzutowymi trwa znacznie krócej. Mniejsza jest również liczba wymaganych międzylądowań. Ten nowy kierunek rozwoju prowadzi do poważnych zmian w lotnictwie cywilnym. Dotarcie do miasta docelowego zajmuje teraz godziny, a nie dni. Nowy samolot jest wykorzystywany na trasie do Nowego Jorku, co oznacza skrócenie czasu lotu o połowę.

Powstaje Holenderskie Towarzystwo Lotnicze (Nederlandse Luchtvaart Maatschappij, NLM). Towarzystwo później zmienia nazwę na NLM Cityhopper, dając nowe życie krajowej sieci połączeń KLM, która po wojnie otworzyła się na krótko, później została ponownie zamknięta. Najważniejszym aspektem staje się błyskawiczny przewóz pasażerów do i z lotniska Amsterdam Schiphol. Nowa linia lotnicza organizuje też lotnicze wycieczki, aby zaznajomić ludzi z lataniem i przyciągnąć nowych klientów.

KLM rozpoczyna działalność w swojej nowej siedzibie głównej w Schiphol-Centrum. Lotnisko to, w swojej pierwotnej postaci, z charakterystycznymi rozchodzącymi się do zewnątrz pasami startowymi, zaprojektowane zostało przez „naczelnika stacji” Jana Dellaerta. Taka konstrukcja ma na celu zapewnić, że samoloty będą mogły zawsze wylądować, pomimo notorycznie zmieniających się wiatrów występujących nad Holandią. Obsługa pasażerów i obsługa naziemna są od siebie oddzielone. Podczas gdy pasażerowie opuszczają samolot przez rękaw lotniczy, czynności związane z obsługą naziemną odbywają się na poniżej.

Pierwszy Boeing 747-206B PH-BUA Mississippi należący do KLM przylatuje na lotnisko Schiphol w Amsterdamie, rozpoczynając erę samolotów szerokokadłubowych w KLM. Samolot ten może zabrać na pokład 353 pasażerów, czyli o wiele więcej niż największy samolot KLM w tamtym czasie, DC-8, który mógł zabrać na pokład od 130 do 175 pasażerów. Procedury związane z obsługą naziemną oraz mostek zostają poddane modyfikacji, aby dopasować je do tak dużej maszyny. Personel pokładowy KLM przechodzi specjalne szkolenie, aby umieć zapewnić pasażerom odpowiednią obsługę w trakcie lotu. 14 lutego 1971 r. PH-BUA odbywa swój pierwszy komercyjny lot do Nowego Jorku.

Pierwszy Boeing 747-306B Combi dołącza do floty KLM, wyznaczając ważny kamień milowy dla działalności KLM w zakresie przewozów cargo. We wcześniejszych latach, nadmierna ładowność była problemem w branży lotniczych przewozów cargo. Ten nowy nabytek pozwalał na większą elastyczność, podnosząc tym samym konkurencyjność KLM.

KLM dokonuje zakupu 20% udziałów amerykańskiego przewoźnika Northwest Airlines. To istotny krok w kierunku rozwijania globalnej sieci połączeń we współpracy z linią Northwest Airlines.

Departament transportu Stanów Zjednoczonych udziela liniom KLM i Northwest Airlines immunitetu od polityki antymonopolowej, zezwalając tym samym na zacieśnienie współpracy. Jest to początek strategicznego partnerstwa, utrwalonego przez Air France i Delta Air Lines, które kupiły Northwest.

Wszystkie loty KLM i Northwest Airlines pomiędzy Europą i Stanami Zjednoczonymi obsługiwane są w ramach spółki joint venture.

Nowa regionalna linia lotnicza KLM Cityhopper zostaje utworzona w wyniku połączenia linii NLM Cityhopper i NetherLines.

KLM podwaja swoje udziały w czarterowej linii Transavia, zwiększając je z 40% do 80%.

KLM uruchamia program lojalnościowy „Latający Holender”, pierwszy tego rodzaju program na kontynencie Europejskim. Dziś program nosi nazwę „Flying Blue”, ale czasopismo nadal nazywa się „Latający Holender” (Flying Dutchman).

KLM i Northwest Airlines wprowadzają "World Business Class" (WBC), nową klasę skierowaną do osób podróżujących służbowo na lotach międzykontynentalnych. Pod względem komfortu i obsługi, WBC umiejscawia się pomiędzy klasą Ekonomy a klasą Królewską.

Odbywa się pierwszy lot KLM do Pekinu. Jest to pierwszy krok w stronę obsługi wielu miast docelowych w Chinach, jak również nawiązania współpracy z chińskimi liniami lotniczymi. Chiny staną się jednym z najważniejszych rynków, na jakich działać będzie KLM.

Air UK zostaje całościowo należącą do KLM spółką zależną.

KLM i Northwest Airlines podpisują długoterminowe partnerstwo handlowe i operacyjne. Jednocześnie KLM odsprzedaje swoje udziały w Northwest swojemu partnerowi.

Pierwszy samolot Boeing 777-200R floty KLM ląduje na lotnisku Schiphol w Amsterdamie i rozpoczyna regularne loty do Kapsztadu, Nairobi i Nowego Jorku. Samolot może zabrać taką samą liczbę pasażerów jak Boeing 747, ale napędzany jest nie czterema, a dwoma silnikami. Generuje też mniej hałasu i spala mniej paliwa.

Oficjalnie założona zostaje grupa Air France-KLM. Tego dnia Air France wycofuje warunki swojej oferty udziałowej, finalizując tym samym fuzję pomiędzy Air France i KLM. Obie linie lotnicze zdecydowały się połączyć siły już 7 miesięcy wcześniej, we wrześniu 2003 roku.

KLM, Northwest i Continental dołączają do SkyTeam, międzynarodowego stowarzyszenia linii lotniczych, którego członkami są już Air France, Delta Air Lines, Alitalia, Korean Air, CSA Czech Airlines i Aéro Mexico. Do roku 2018 SkyTeam będzie liczył 19 członków na całym świecie, z własnymi poczekalniami i stanowiskami odprawy dla pasażerów premium na 1000 lotniskach.

Air France-KLM uruchamia program lojalnościowy dla stałych klientów o nazwie „Flying Blue”. Po raz pierwszy w historii dwie europejskie linie lotnicze łączą swoje programy lojalnościowe – ekskluzywne pakiety usług skierowane do lojalnych klientów.

Producent samolotów Airbus dostarcza KLM pierwszego A330, tym samym skutecznie zastępując Boeinga 767, który później jest stopniowo wycofywany.

Air France-KLM po raz pierwszy zostają ujęte w Indeksie Dow Jones Sustainability Index, utrzymując pozycję liderów do 2016 roku. Indeks został utworzony w 1999 r. i ma za zadanie ocenę spółek giełdowych w oparciu o ich zrównoważony rozwój, politykę i wyniki finansowe.

Zrównoważony rozwój jest integralną częścią polityki KLM od 1996 roku. Pierwszy raport o zrównoważonym rozwoju został opublikowany w roku rozliczeniowym 1996/1997. Początkowo znany jako raport środowiskowy, w latach 2002/2003 został przekształcony w raport o zrównoważonym rozwoju, który skupia się na znacznie szerszym zakresie zagadnień. Polityka zrównoważonego rozwoju dotyczy nie tylko emisji spalin i uciążliwości hałasu, ale również pozycji linii lotniczej w społeczeństwie i dobrych praktyk w zakresie zatrudnienia.

KLM jest pierwszą linią lotniczą na świecie, która wprowadza samoobsługowy automat transferowy, umożliwiający pasażerom przesiadającym się na lotnisku Schiphol w Amsterdamie szybkie i proste wydrukowanie nowych kart pokładowych.

KLM nawiązuje współpracę z World Wildlife Fund (WWF) w Holandii. Celem jest osiągnięcie konkretnego porozumienia w sprawie redukcji emisji CO2, jak również połączenie sił, by rozpowszechniać informacje, że biznes – w tym działania branży lotniczej – może być prowadzony w inny sposób. To partnerstwo jest postrzegane jako ukoronowanie wcześniejszych wysiłków KLM w dziedzinie zrównoważonego rozwoju. Dzięki wcześniejszym staraniom oraz partnerstwu z WWF, linia KLM uzyskała status najlepszej w swojej klasie w dziedzinie energooszczędnych lotów wśród wszystkich głównych międzynarodowych linii lotniczych.

Traktat o otwartych przestworzach (Open Skies Agreement) wchodzi w życie. Po raz pierwszy linie lotnicze mogą latać z dowolnego miejsca w Europie do i ze Stanów Zjednoczonych. Linia KLM od zawsze popierała tego rodzaju rozwiązania.

Amerykański Departament Transportu przyznaje KLM, Air France, Delta Air Lines i Northwest Airlines immunitet antymonopolowy, co oznacza, że te cztery linie lotnicze mogą rozwijać swoją działalność na trasie transatlantyckiej i dostosowywać ją do potrzeb swoich klientów. Dzięki temu partnerzy mogą skuteczniej czerpać z korzyści płynących z Traktatu o otwartych przestworzach.

KLM wydaje ostatni papierowy bilet. Od tego momentu KLM będzie wydawać tylko bilety elektroniczne. Ta inicjatywa ta jest podyktowana potrzebą ograniczenia zużycia papieru i zwiększenia wydajności.

KLM przejmuje pełną własność nad liniami Martinair, które organizują swój ostatni lot pasażerski dla specjalnych gości i personelu 31 października 2011 roku. W ten sposób linia Martinair kończy swoją trwającą 53 lata działalność jako linia oferująca loty pasażerskie. Od tego momentu Martinair koncentruje się wyłącznie na przewozach towarowych we współpracy z KLM i Air France.

Samolot Fokker 50 odbywa swój ostatni lot w barwach KLM – tym samym linia żegna się z ostatnim samolotem turbośmigłowym.

Odbywa się pierwszy regularny lot (do Paryża) z wykorzystaniem biopaliwa. W 2007 r. KLM przystępuje do współpracy z innymi partnerami w poszukiwaniu alternatyw dla paliw kopalnych. Firma SkyNRG, której KLM jest współzałożycielem, prowadzi badania w tej dziedzinie.

Na przestrzeni lat są brane pod uwagę różne zamienniki tradycyjnego paliwa, takie jak biopaliwo z alg, lnicznika siewnego (roślina), olej z jatrofy (ekstrakt z orzechów) i ostatecznie zużyty olej spożywczy. Jednym z warunków wstępnych dotyczących surowców wykorzystywanych do produkcji biopaliw jest brak ich negatywnego wpływu na łańcuch pokarmowy. Takie surowce nie mogą też w żaden inny sposób negatywnie wpływać na przyrodę.

Odbywa się pierwszy lot międzykontynentalny w barwach KLM (do Nowego Jorku) z wykorzystaniem biopaliwa.

KLM wykonuje swój pierwszy testowy lot z Wi-Fi na pokładzie.

Nowy Embraer E190 ze zmienionymi barwami firmowymi jest już we flocie KLM Cityhopper. Później wszystkie typy samolotów należących do KLM otrzymują te same barwy firmowe.

KLM żegna się z wyjątkowym samolotem McDonnell Douglas MD-11, po wykonaniu trzech specjalnych lotów nad Holandią zorganizowanych dla fanów tej maszyny.

Pierwszy Boeing 787-9 Dreamliner we flocie KLM. Ten samolot rozpoczyna nową fazę w dynamicznym programie odnowy floty KLM. Kadłub Dreamlinera składa się w dużej części z materiału kompozytowego, który jest lżejszy niż zwykła blacha aluminiowa i mniej podatny na uszkodzenia. Wi-Fi na pokładzie tego samolotu należy do standardowego wyposażenia. Maszyna ta oferuje także większe okna, niższe ciśnienie w kabinie i specjalne oświetlenie LED zwiększające komfort pasażerów.

Dzięki wyjątkowo wydajnym silnikom, Dreamliner zużywa do 30% mniej paliwa. Nazwy wszystkich Dreamlinerów KLM są inspirowane kwiatami. Pierwszy Dreamliner nazywa się Carnation (goździk).

Fokker 70 po raz ostatni rusza w komercyjny lot z KLM. Wycofanie Fokkera 70 oznacza koniec ery, w której KLM eksploatował samoloty tego holenderskiego producenta.

Wraz z innymi pionierami lotnictwa, GKN Fokker i Holenderskim Centrum Lotniczym (NLR), KLM świętuje stulecie holenderskiego lotnictwa w Muzeum Filmowym EYE w Amsterdamie. Dokładnie 100 lat temu w tym miejscu odbyła się pierwsza wystawa lotnicza w Amsterdamie (ELTA). Podczas wydarzenia prelegenci odnosili się do stuletniej historii holenderskiego lotnictwa i z nadzieją mówili o jego przyszłości, która zmierza w kierunku zrównoważonego rozwoju. Król Wilhelm-Aleksander wybił specjalną monetę okolicznościową, a Minister Infrastruktury i Gospodarki Wodnej otrzymał specjalną serię znaczków pocztowych o tematyce lotniczej.